«گفت ای گروه هر که ندارد هوای ما

(از آب هم مضایقه کردند)

«گفت ای گروه هر که ندارد هوای ما

سرگیرد و برون رود از کربلای ما»

باید که سجده کرد بر خاک کربلا

آری قبول نَبُود نمازی بی ولای ما

عالم فروخت درد و غمش را به حضرتش

تا که بدست حسین باشد دوای ما

گرمست سینه ما به گرمای روضه ها

خوش باشد آن دمی که برآید برای ما

کز زمره آدمیان نیست آن که عشق

بر دل ندارد و در سر نیستش هوای ما

کر می شود گوش فلک آن زمان که ما

با هم بگوییم یاحسین بپیچد صدای ما

چون نی بسوخت سینه و فریاد سر بداد

هر نی چو ناله کنان بود در نینوای ما

از آب هم مضایقه کردند و وین عجب

وقتی که بارش بارانست محتاج دعای ما