کشور های اروپایی از نبود چه خلأیی رنج می برند؟!

اگر کسى‏ دین‏ را براى ارزش والاى معنوىِ ذاتى خودش هم قبول نداشته باشد و نشناخته باشد، مى ‏تواند به دین به عنوان دارویى که مى ‏تواند مهم‏ترین مشکلات اجتماعى یک ملت را علاج کند، تکیه کند. این را فقط ما که جمهورى اسلامى هستیم، نمى‏ گوییم و فقط هم براى کشور ما نیست، بلکه امروز متفکران و نخبگان سیاسى و فکرى دنیا هم به همین فکرها افتاده‏اند. آن‏ها خلأ دین را، بخصوص در برخى از کشورهاى اروپایى، که فاصله‏ ى آن‏ها با دین‏دارى و ایمانِ دینى خیلى زیاد شده، احساس مى‏ کنند و نسبت به این خلأ هشدار مى‏ دهند. ایمان خیلى چیز با ارزش و خیلى عنصر مهمى است براى سامان دادن و سر و صورت دادن به حرکت ها و جلوگیرى از زیاده‏ کارى‏ ها و زیاده‏ روى‏ ها و تخلف ها و آشفتگی ها در مسائل گوناگون زندگى.‏[1]