عازم سفر کرب و بلا شده ام

حلالم بکنید

اگرم بود مطالب، نامناسب

یا گهی خوب و جاذب

که رفتیم و رفتیم.

کولبارم زمصائب، زبدی پر شده است.

راستش ترسیدم که بیاید قحطی

اشک های سحرم را به صرافی حسین دُر کردم

عازمم این هفته، چقدر بیتابم

من سلام همه تان را، میرسانم،

به فرات، به اصغر به رباب به آب و سَر آخر

به تن بی سر ارباب حسین.

بگذارید که چند خط بگویم زکسانی که نشد قسمتشان.

قصه کمتر بخور ای دل، همه بیتاب حسینند

خوش به حالت، به نگاهت که به دریا وصل است.

چهره ات خیس شده،

این که دل در طلب یار،  به دنبال نگار است، اصل است.

ای خدا شاهد باش، هر که خواند این سخنم کردم یاد

کربلا از طرفش میخواند،

این حقیر، نمازی و نازی و نیازی «آباد».

والسلام علیکم.